MƏCUN

is. [ ər. ]
1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman.
2. dan. Çox dadlı, ləzzətli, canaxeyirli şey haqqında. Xörək deyil, məcundur.
– Bax, bu xurma Bağdad xurmasıdı, plovun qarasına qoydur, ye, elə bil ki, məcundur. C.Məmmədquluzadə.
[Firəngiz Muxtara:] Ağzının ləzzətini bilmirsən, [göbələyin] kababı məcundur. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏCUN 1. MƏCUN, PASTA 2. məcun bax xəlitə 3. məcun bax ləzzətli
MƏCRUH
MƏCUS

Digər lüğətlərdə

бакала́вр кли́нтух смаклери́ть социали́ст сторони́ться умиротворённость храни́ть бесси́льно глуха́рь гондо́ла ку́пчик ого́ радиокома́нда скоропо́ртящийся скупердя́йство шахинша́хский ланцет freedom ride go-cart progenitrix puzzolana quoin ureteritis безрезультатность скребница