MƏHƏCCƏR

is. [ ər. ] Balkonun, eyvanın, pilləkənin, körpünün kənarına çəkilən şəbəkə; barmaqlıq, sürahi. Dəmir məhəccər. Taxta məhəccər.
– Məşədibəy göyərtədə dəmir məhəccərə söykənib nəhayətsiz boşluqlara baxırdı. M.Hüseyn.
Hətəm … balkonun məhəccərinə söykəndi. Mir Cəlal.

Синонимы

  • MƏHƏCCƏR MƏHƏCCƏR [Mərziyə xala] məhəccərə dayaqlanıb ikinci mərtəbəyə əyildi (H.Abbaszadə); SÜRAHİ Vaqif başını artırmanın sürahisindən aşağı sallayıb, sevinc
MƏHƏBBƏTSİZ
MƏHƏCCƏRLİ

Значение слова в других словарях