MAYIF
[ər.] прил. набут, инвалид, шанкӀал, шулу, рехне квай.
sif. [ər.] Şikəst, əlil, eyibli, nöqsanlı. [Hacı:] Kor olsun, topal olsun, mayıf olsun, övlad olsun! Mir Cəlal
Tam oxu »диал. I прил. искалеченный; изувеченный; дефективный II сущ. калека (человек, лишившийся способности владеть какой-л
Tam oxu »(Ağdaş, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Dəvəçi, Füzuli, Gədəbəy, Qax, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Lənkəran, Masallı, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Yardımlı, Z
Tam oxu »Ərəbcə məyub (şikəst) sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »