MİNİCİ
сущ. наездник, наездница:
1. тот, кто владеет искусством верховой езды
2. зоол. мелкое насекомое, личинки которого паразитируют на теле других насекомых
II
прил. наезднический
is. zool. Bitkilərə zərərverici bir cücü. …Pambıq, taxıl, bağ və bostana zərər verən cücülərdən nümunə olaraq pambıq sovkasını, minicini, faydalı cücü
Tam oxu »is. At minən, ata minib gedən; süvari. At minicisini tanıyar. (Ata. sözü). At naşı minicini üstündə saxlamaq istəmirdi
Tam oxu »сущ. балкӀандал алайди (акьахнавайди), балкӀандал акьахна физвайди; хъсандиз балкӀан гьалдайди, балкӀан гьалунин, балкӀандал акьахунин устӀар
Tam oxu »1. MİNİCİ (idm.) (cıdırda at çapan, at oynadan adam) Əvvəllər mən elə bilirdim ki, o, yalnız birinci güllə atan və gözəl minicidir (İ
Tam oxu »