NƏHAYƏT

I
сущ. конец (предел, последняя грань чего-л. в пространстве или во времени). Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır во всём есть начало и конец, işin nəhayəti конец работы
II
нареч.
1. наконец (после всего, в конце всего). Nəhayət qatar gəlib çıxdı наконец поезд прибыл, nəhayət işlər qaydasına düşdü наконец дела уладились, nəhayət o başa düşdü наконец он понял
2. весьма, очень, крайне. Sizə nəhayət dərəcədə minnətdaram очень вам благодарен
III
вводн. сл. nəhayət ki наконец-то (означает, что мера терпения, ожидания и т.п. переполнена). Nəhayət ki, maşın yola düşdü машина, наконец-то, отправилась
IV
межд. nəhayət! nəhayət ki! наконец! наконец-то! (выражает удовлетворение по поводу осуществления, наступления чего-л. )
◊ nəhayət vermək (qoymaq) nəyə положить конец чему ; nəhayət dərəcədə: 1. безгранично; 2. крайне; nəhayətə yetmək завершиться, быть завершённым; nəhayəti yetdi пришёл, наступил конец чему-л
NƏH
NƏHAYƏTDƏ

Digər lüğətlərdə