NƏHAYƏT

[ər.] 1. сущ. эхир, эхир кьил, куьтягь жедай кьил; nəhayət vermək (qoymaq) эхир эцигун, хуьн, акъвазарун (мес. кӀвалах); nəhayətə yetmək эхирдив агакьун, эхирдиз акъатун, куьтягь хьун, акьалтӀун; nəhayəti yetmək эхир агакьун, эхир хьун, рекьидай вахт хьун; 2. сущ. куьтягь жедай кьил, кӀуф (мес. епинин); 3. нареч. кьадардилай артух, гзаф кьадар, паракьван; nəhayət dərəcədə гзаф кьадар, гзаф, артух, паракьван; 4. nəhayətində эхирдай, эхир кьиляй, куьтягь жедай кьиляй; 5. ара г. эхирки.