NƏMÇİMƏK
гл. 1. таб чӀугун, ламувал чӀугун, таб хьун, ламу хьун, кьежин; 2. вилериз нагъв хъиткьинун, вилер ацӀун.
f. 1. Nəm çəkmək, yaş olmaq, nəm olmaq. İndi bildim ki, qocalmışam. Yoxsa mən olam, iş görəndə alnım nəmçiyə
Tam oxu »глаг. 1. влажнеть (становиться влажным). Hava nəmçiyir воздух влажнеет 2. запотеть (покрыться влажным налётом)
Tam oxu »