NƏMÇİMƏK

f.
1. Nəm çəkmək, yaş olmaq, nəm olmaq. İndi bildim ki, qocalmışam.
Yoxsa mən olam, iş görəndə alnım nəmçiyə. Ə.Vəliyev.

2. Yaşarmaq, doluxsunmaq, sulanmaq. Pası nəmçimiş ( f.sif. ) gözlərini silə-silə: – Ya bizi, ya da … qohumunu!.
– dedi. S.Rəhimov.
Atamın cəbhəyə getdiyi günü xəyalıma gətirib kövrəldim, gözlərim nəmçidi. Ə.Vəliyev.

NƏMÇİMƏ
NƏMƏKBƏHARAM

Digər lüğətlərdə