NƏQŞİBƏNDİLƏR

ən çox yayılmış sufi təriqətlərindən birinin davamçılarıdırlar.

Təriqətin adı Məhəmməd Bəhaəddin Nəqşibənd Buxari ilə bağlıdır. Nəqşibəndilər öz mənəviyyat yollarını Əbu Bəkr Siddiq və Əli ibn Əbu Taliblə bağlayırlar. Təriqətin hər hansı bir mərkəzi yoxdur. Nəqşibəndilər daha çox ağ rəngli baş örtükləri geyinirlər.

Nəqşibəndi təriqətinin 11 əsas müddəası vardır: 1. Vuquf-i zəmani. Hər bir anı faydalı keçirilməli, ona şükür edilməlidir. Boş keçən vaxt üçün insan üzülməlidir. Mənəvi “yolçu” hər bir yaşadığı dəqiqənin dəyərini bilməlidir; 2. Vuquf-i ədədi. Zikr deyiləndə insanın bütün varlığı yalnız Allaha yönəlməli, diqqət yalnız ona yetirilməlidir. Çünki, mənəvi təcrübənin faydası zikrlərin sayında deyil, onların mahiyyətindədir; 3. Vuquf-i qəlbi. Zikr edəndə bütün düşüncələr Allaha yönəlməli, başqa heç bir şey insanın ürəyində olmamalıdır. İnsan Allahı bütün varlığı ilə yad etməlidir; 4. Xoş dar-dəm. Allahın yaxınlığını duymaq.

Bunu duymadan nəfəs də almaq olmaz; 5. Nəzər bər-qədəm. Yeriyərkən ayaq barmaqlarının ucuna baxmaq. Çünki, insanın ətrafına baxdıqca günah qazana bilər; 6. Səfər bər-vətən. İnsanlardan ayrılıb Allaha yaxınlaşmaq. Çünki, insanın həqiqi vətəni budur. Bunu edərkən o əskikliklərdən qurtarıb yüksək əxlaq sahibi olur; 7. Xəlvət dər-əncumən. Cəmiyyətdə yaşayarkən dünyadan ayrılmaq. Bu zaman insanın bədəni gündəlik dünya işləri ilə məşğul olsa da, onun ruhu Allahladır.

NƏQŞİBƏNDİLƏR

Obastana Qoşul.