NATURALİZASİYA

(fransız naturalisation, latın naturalistəbii, doğma) 1. vətəndaşlığı qəbul etmə; insanı (əcnəbi vətəndaşı və ya vətəndaşlığı olmayan şəxsi) hər hansı bir dövlətin vətəndaşlığına, yaxud təbəəliyinə qəbul edilməsi. N. insan qarşısında müxtəlif dövlətlərdə müxtəlif (bəzən çox sərt) tələblər qoya bilər, o cümlədən: vətəndaşlığı, təbəəliyini qəbul edən dövlətin rəsmi (dövlət) dilinin bilməsi; orada uzun müddət yaşaması; cinayət törətməsi və s. İnsanı vətəndaşlığa, təbəəliyə qəbul etmə səlahiyyəti – dövlət başçısına (monarxiyalı dövlətdə - monarxa, Parlamentarizmli dövlətdə - Parlament sədrinə və ya Parlamentin (Ali) rəyasət heyətinə) mənsubdur. Bir dövlətin vətəndaşlığını, təbəəliyini qəbul etməsi üçün əvvəl vətəndaşı olduğu dövlətin vətəndaşlığından çıxmaq, - mütləq şərt deyil; 2. bioloji proseslərin nəticələrindən biri.
NARKOMANİYA
NAZİRLƏR KABİNETİ
OBASTAN VİKİ
Naturalizasiya
Naturalizasiya (ing. naturalization) — ərizəçinin vətəndaşlıq almaq üçün könüllü istəyi əsasında vətəndaşlıq almasının qanuni prosesi. Vətəndaşlıq qəbul etmə qaydası dövlət qanunvericiliyi ilə tənzimlənir. Adətən vətəndaşlıq əldə etmək üçün bir sıra şərtlərə əməl edilməlidir (dil bilməsi, yaşayış yerinin olması və s.). "Naturalizasiya" termini tarixən təbii (ing. natural) vətəndaşların (və ya subyektlərin) hüquqlarının əldə edilməsini bildirir. Naturalizasiya çərçivəsində bəzən fərqləndirir: qeydiyyatı — heç bir əlavə şərt olmadan bir insanın tələbi ilə vətəndaşlıq əldə etməsi (ümumiyyətlə bu metoddan istifadə hüququ olan şəxslərin kateqoriyası qanunla nəzərdə tutulur); vətəndaşlıq verilməsi — ümumiyyətlə dövlət başçısı tərəfindən bir şəxsə vətəndaşlıq fəxri hədiyyə, hər hansı bir xidmətə görə (əgər bu qanunla nəzərdə tutulubsa). Naturalizasiya ümumiyyətlə bir sıra şərtlər tələb edir. Bunlardan biri qondarma ixtisas dövrü — ölkədə keçirdiyi vaxtdır. Əksər hallarda bu, İsveçdə və Hollandiyada olduğu kimi beş ildir.

Digər lüğətlərdə