OBERTON

\[alm. Obertone\] муз. обертон (асул тондиз кьетӀен ранг гудай, тембр гудай алава тон).
OBELİSK
OBLİQASİYA
OBASTAN VİKİ
Oberton
Oberton (alman dilində ober – yuxarı+ton) — mürəkkəb rəqsin əsas tona nisbətən daha yüksək tezliyə malik sadə tonları. Əsas ton kimi şərti olaraq birinci oberton götürülür. Rəqs tezliklərinin nisbətən tam ədədlərin nisbətən (1:2:3:4 və s.) kimi olan obertonlar harmonik overton adlanır. Musiqi səsi tondan və harmonik obertondan ibarətdir. Səslənən simin, hava sütununun tezliklərinin nisbəti həm tam ədəd, həm də 1/2:1/3:1/4 və s. kimi də göstərilir. Oberton əsas tondan çox zəif olduğundan və ona qarışaraq səsləndiyindən onu bilavasitə atırmaq olmur. Obertonun xarakteri eyni zamanda səsin xüsusiyyətini və ya tembrini müəyyən edir.

Digər lüğətlərdə

выко́вывать необосно́ванность обалдева́ть отозва́ние подбедёрок выла́мываться выстёгивание вы́хлебать информацио́нный кла́ссный найти́ общий язык неве́домое перевооружённость припря́тываться собо́рование звягать accountable anastrophe bull fiddle chiffchaff propinquity небезразличный некомпетентность поворожить чахнуть