OBSTRUKSİYA

is. \[lat. obstructio "maneçilik"\] siy. Rəsmi iclası, toplantını, tədbiri, xüsusən parlament iclasını qəsdən pozmaq (səs-küy salmaq, qışqırmaq, mətləbə dəxli olmayan çıxışlar etmək, şuluqluq salmaq, hər şeyi etirazla qarşılamaq və s. yolla); konkret məqsədlə nümayiş etdirilən protest forması.
OBSTRUKSİONİZM
OFİSTİPLİ

Digər lüğətlərdə