Overdraft Limiti

müştərinin bank hesabında qısamüddətli overdraftlar üçün müəyyənləşdirilən limit. Overdraft limiti müştərinin hesab məbləğinin həcmi əsasında müəyyən olunur.
Overdraft
Overnayt
OBASTAN VİKİ
Overdraft
Overdraft (ing. overdraft — müştəri-borcalanın hesablaşma hesabında vəsait çatmadıqda və ya olmadıqda onun tərəfindən hesablaşma sənədlərinin ödənilməsi üçün müştərinin hesablaşma hesabının bank tərəfindən kreditləşdirilməsi. Bu zaman bank müştərinin hesabından vəsaiti tam həcmdə çıxarır, yəni avtomatik olaraq müştəriyə vəsait qalığından artıq məbləğdə kredit verir. Overdraft adi kreditdən onunla fərqlənir ki, müştərinin hesabına daxil olan bütün məbləğlər borcun ödənilməsinə yönəldilir. Bəzən overdraftdan istifadə üçün güzəşt müddəti verilir, bu müddət ərzində kreditdən istifadəyə görə faiz tutulmur. Bu, bankın kredit siyasətindən asılıdır. Fərdlər üçün təsvir olunan konsepsiyanın təfsiri fərqlidir: Overdraft (kredit-overdraft) — müvəqqəti vəsaitə ehtiyacı olan borcalan tərəfindən istifadə edilə bilən kreditdir. Bir çox banklar overdrafta - kreditləşdirilmiş vəsaitlərin həddindən artıq xərclənməsinə icazə verir. Kredit resurslarından istifadə faizlə həyata keçirilir. İlk overdraft 1728-ci ildə, Vilyam Hoq (William Hog) hesabında olduğundan 1000 funt sterlinq (bu gün demək olar ki, 65 000 funt sterlinq) daha çox pul götürməyə icazə verildikdə verildi.
Danbar limiti
İnsanın davam etdirə biləcəyi sosial münasibətlər limiti təxmini olaraq 150 ətrafındadır. Buna Danbar limiti deyilir. İngilis antropoloqu Robin Dunbar tərəfindən üzə çıxarılmış bu limit, qısa olaraq bir insanın maksimum sayda insanlarla qura və davam etdirə biləcəyi sayı göstərir. Bundan artıq şəxslərlə münasibətlərdə ola bilməməyimizin səbəbi isə tamamilə genlərimiz ilə əlaqədardır. Bu say, insan beyninin neokorteks həcminin bir funksiyasıdır. Danbarın primatlar üzərində apardığı təcrübələr nəticəsində formalaşdırdığı bu formula görə əsasən insanlar üçün 147,8 olan bu say, təbii ki, stabil bir limit deyildir. 100 ilə 230 arasında dəyişə bilər. Aparılmış tədqiqatlar göstərir ki, 150-dən sonra qrupun üzvləri bağlılıq hisslərini itirirlər. Sosioloqlar 150- 200 ətrafında kritik bir həddin mövcudluğunu 1950-ci illərdən bilirlər. Bu limit sadə şəkildə desək, hər hansı bir qrupda sağlam və bərabər şəkildə davam etdirilə biləcək normal nevroloji sərhəddir.