f. şah, hökmdar. Padşahi-bəşər xalqın padşahı; padşahi-mülk məmləkətin padşahı.
f. şah, hökmdar. Padşahi-bəşər xalqın padşahı; padşahi-mülk məmləkətin padşahı.
is. [fars.] 1. Hökmdar, imperator, şah, sultan. Qoy səndən kiçiklər çapsınlar, sən çapma. Yalnız böyük padşahların qarşısında ad qazanmaq və ya özünü
Полностью »сущ. истор. падишах: 1. титул монарха в некоторых странах Ближнего и Среднего Востока 2. лицо, носившее этот титул; шах
Полностью »[fars.] сущ. пачагь. шагь, султан, гьукумдар, император; 2. пер. рах. къугъунра, акъажунра, межлисра ва мс
Полностью »(Bərdə) toy məclisini idarə edən. – Bizim kətdə Hümbət adında bir kişi olur, o, toyda padşah olardı
Полностью »PADŞAH (köhn.) Xudbin padşah məmləkətin abadlığını düşünüb bir iş başlamazdı (M.İbrahimov); ÇAR (qədim Rusiyada) Alışdı ürəyim kindən, qəzəbdən! Güllə
Полностью »