n 1. əvvəldə / qabaqda gəlmə; birinci növbədə durma, təxirəsalınmazlıq; üstünlük, üstün tutma; birincilik; 2. yaşa görə böyüklük / üstünlük, staja / vəzifəyə / rütbəyə görə birincilik; to take / to have ~ of smb. vəzifəyə / rütbəyə görə bir kəsdən üstün olmaq; 3. üstünlük; People who arrive first should have precedence Birinci gələn adamlar üstünlüyə malik olmalıdır