PREDİKATİV

лингв
I
прил. предикативный. Predikativ idarə предикативное управление, predikativ zərf предикативное наречие, predikativ yanaşma предикативное примыкание, predikativ uzlaşma предикативное согласование, predikativ mərkəz предикативный центр
II
сущ. предикатив (слово категории состояния, предикативное слово), напр. : olar можно, lazımdır нужно, надо и т.п.
PREDİKAT
PREDİKATİVLƏŞMƏ
OBASTAN VİKİ
Predikativ sözlər
Predikativ sözlər — söz-xəbərlər cümlədə heç bir suala cavab vermədən cümlənin müstəqil xəbəri ola bilən söz. Bu sözlərlə ismi xəbərlər ifadə olunur. Onların müstəqil xəbər olması üçün bu sözlər ya xəbərlik şəkilçisi qəbul etməli ya da idi imiş isə hissəciklərindən birini qəbul etməlidir.

Digər lüğətlərdə

косоро́тый маркировать недоноси́тель переведе́нец я́щерицы ба́цать держать при себе́ невы́года перереши́ть подве́ситься светлоко́жий универса́л янга booked carriage-drive circumsolar crown wheel damnation realgar refrangible tracheide well-mannered носить обозримый решаться