QÜRUB – MƏŞRİQ Onlar hadisə yerinə çatanda gün qüruba əyilmişdi (T.Kazımov); Gün məşriqdən doğur.
QÜRUB – MƏŞRİQ Onlar hadisə yerinə çatanda gün qüruba əyilmişdi (T.Kazımov); Gün məşriqdən doğur.
[ər.] сущ. 1. акӀун; акӀидай вахт (рагъ); günəşin qürubu рагъ акӀун; qürub etmək а) акӀун (рагъ); б) пер
Полностью »ə. 1) Ayın və ya Günəşin batması; 2) m. yox olma, məhv olub getmə; 3) m. sönmə, keçmə
Полностью »I. i. setting; sunset; məc. decline II. s. declining; ömrün ~ illəri declining years of life; ~ çağı sunset; ~ çağında at sunset
Полностью »I сущ. заход, закат солнца, закатное освещение неба II прил. закатный. Qürub günəşi закатное солнце, qürub şüası закатный луч, qürub saatı закатный ча
Полностью »is. [ər.] Batma, üfüqün altına keçib görünməz hala gəlmə. Günəşin qürubu. Qürub vaxtı. – Günəş qürubunun qırmızı buludları günbatan tərəfi … bürümüşdü
Полностью »