QƏŞŞ
[ər.] сущ. чӀур хьун, рикӀ хъуьтуьл хьун, вич вичелай фин; // qəşş etmək (eləmək) а) кил. qəşş; б) гзаф кӀан хьун, цӀигел хьун, вил хьун, гьасретда хьун (са затӀунин); qəşş olmaq руьгь акатун, ччан атун, лезет къачун.
is. [ər.] Özündən getmə, ürəyi getmə, bayılma, bayğınlıq. Mən qorxudan bihuş olub yıxıldım; Qəşş aləmində bir tamaşa qıldım
Tam oxu »I сущ. 1. обморок, беспамятство, забытьё, дремота, полусон. Qəşş halında uzanmaq лежать в забытьи, qəşş halına düşmək впасть в забытье, qəşş eləmək (e
Tam oxu »i. fainting fit, faint; swoon; tib. syncope; ~ etmək to faint (away), to swoon; d.d. to pass out; to lose* consciousness
Tam oxu »QƏŞŞ (bayılma) Mən qorxudan bihuş olub yıxıldım; Qəşş aləmində bir tamaşa qıldım (A.Səhhət); BAYĞINLIQ Ayna onu sarmış ani bir bayğınlıqdan ayılaraq,
Tam oxu »QƏŞŞ – AYILMA Mən qorxudan bihuş olub yıxıldım; Qəşş aləmində bir tamaşa qıldım (A.Səhhət); Həkim xəstənin ayılmasını gözlədi (M
Tam oxu »