прил.
1. не реагирующий на бесчестье; бесчестный
2. безвольный, малодушный
sif. Qeyrəti, namusu, heysiyyəti olmayan. Dərdlərimiz daha da; Ürəkdə köz-köz olur; Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur
Tam oxu »1. неусердный, беззаботный, равнодушный, беспечный; 2. слабодушный, не реагирующий на обиду, на бесчестие;
Tam oxu »I. s. 1. careless, carefree, indifferent; ~ adam careless / carefree man*; 2. dishonest, dishonourable; ~ olmaq to be* dishonest / dishonourable II
Tam oxu »QEYRƏTSİZ [Naşad:] ..Zeynal namussuz, qeyrətsiz bir kişi deyildir (S.Hüseyn); BİQEYRƏT Hacı Qənbər: Sən məni lap biqeyrət elədin, sürün! (N
Tam oxu »QEYRƏTSİZ – ŞƏRƏFLİ Qeyrətsizə haram olsun bu torpağın çörəyi (S.Rüstəm); Şərəfli bir ömrün sonuna bir bax! (S
Tam oxu »