QİYAFƏT
сущ. наружность, внешний вид, лицо, облик
is. [ər.] Paltar, geyim, üst-baş. Böyükxanım da Münəvvərin əlbisə və qiyafətini mülahizə edib dərin-dərin düşünürdü
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. алукӀдай затӀ, ппек, ппек-лек; 2. акунар, акун, гуьркем (са касдин къецепатан).
Tam oxu »QİYAFƏ(T) ə. 1) insanın zahiri görünüşü, xarici şəkli; surət; 2) bir adamın geydiyi paltarın ümumi görünüşü // üst-baş, geyim, paltar
Tam oxu »