QİYAMÇI
сущ. къиямчи, бунтавчи, бунтунин иштиракчи.
is. révolté m, rebelle m, insurgé m, mutin m, dissident m ; ~ ordu armée f insurgé, -e
Tam oxu »I. i. rebel, mutineer, insurgent, rioter II. s. rebellious, riotous, insurgent, mutinous; ~ ordu rebellious troops; ~ dəstə riotous crowd
Tam oxu »QİYAMÇI (qiyam edən şəxs) [Prokuror:] Baxşı da qiyamçılar təşkilatlarında iştirak etmişdir (C.Cabbarlı); ÜSYANÇI İldırım: Tülkiyə bax, kənddəki üsyanç
Tam oxu »I сущ. мятежник, бунтарь, бунтовщик, бунтовщица II прил. мятежный. Qiyamçı qoşunlar мятежные войска, qiyamçı qüvvələr мятежные силы, qiyamçı dəstələr
Tam oxu »is. Qiyam edən, qiyamda iştirak edən adam; üsyançı. [Sədr:] Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olması haqqında sizin əlinizdə başqa bi
Tam oxu »