QƏBAHƏT

[ər.] сущ. чиркин (мурдар, кутуг тавур, татугай, виже текъвер, чӀуру, пис) гьерекат (кар); гунагь, нукьсан, хата.
QƏBA
QƏBAHƏTLİ

Digər lüğətlərdə