RADİOAKTİVLİK

сущ. радиоактивность (распад атомных ядер некоторых химических элементов, сопровождающийся радиацией). Radioaktivlik hadisələri явления радиоактивности, radioaktivlik vahidi единица радиоактивности, atmosferin radioaktivliyi радиоактивность атмосферы, dağ süxurlarının radioaktivliyi радиоактивность горных пород, suların radioaktivliyi радиоактивность вод, çöküntülərin radioaktivliyi радиоактивность осадков
RADİOAKTİV
RADİOAPARATURA
OBASTAN VİKİ
Radioaktivlik
Radioaktivitlik — radioaktiv parçalanma qeyri-stabil atom nüvəsinin qəflətən enerji verməklə çevrilmə xassəsi. Xaric olunan enerji ionlaşmış şüa, daha dəqiq dedikdə, enerjiyə malik hissəcikli və ya qamma şüalanma şəklində paylanır. Anlayış ilk dəfə 1898-ci ildə Mariya Küri tərəfindən işlənmişdir. Radioaktiv parçalanma bir və ya bir neçə hissəciklərin (məsələn: elektronlar, neytron, alfa-hissəciklər, fotonlar) ayrılması ilə müşayiət olunur. Radioaktivlik dedikdə həm də radioaktiv nüvəyə malik olan maddənin xassələri nəzərdə tutulur. Məlumdur ki, atom nömrəsi 82-dən böyük olan bütün kimyəvi elementlər radioaktivdirlər. Bəzi yüngül elementləri də bu sıraya aid edirlər. İki növ radioaktivlik mövcuddur: Təbii radioaktivlik - təbiətdə rast gəlinən, elementin nüvəsinin öz-özünə şüalanaraq parçalanmasıdır. Süni radioaktivlik - uyğun nüvə reaksiyası nəticəsində süni olaraq elementin nüvəsinin öz-özünə parçalanmasıdır. Radioaktiv nüvə tərəfindən şüalanan α-hissəciyi və γ-kvantlarının energetik spektri diskret, β-hissəciyində isə kəsiləndir.

Digər lüğətlərdə