м köhn. tədqiqatçı səyyah, yeni yerlər kəşf edən səyyah
м məh. əkinçi
ж zool. yereşən, yersiçanı
прил. tex. torpaqqazan, yerqazan
м tex. torpaqsoran maşın (dənizlərdə, çaylarda torpağı nasos vasitəsilə çıxaran maşın)
прил. tex. torpaqsoran
ср zəlzələ, yertərpənmə
ср мн. нет k. t. gübrələmə, torpağı gübrələmə
прил. tex. torpaq gübrələyən; землеудобрительная машина torpaq gübrələyən maşın
м yer quruluşçusu, yer quruluşu mütəxəssisi
землеустройство söz. sif.; землеустроительные работы torpaqdan istifadəni tənzimləmə işləri
ср мн. нет torpaqdan istifadəni tənzimləmək üzrə dövlət tədbirləri
ж tex. yerqazan maşın
ж bax землечерпалка
прил. tex. yerqazan; землечерпальные машины yerqazan maşınlar
ср мн. нет tex. dərinləşdirmə (çayın, gölün, dənizin dibini)
tex. bax землечерпальный
ж 1. xüs. torpaq qarışığı olma; 2. bozluq, torpaq rəngində olma
прил. 1. xüs. torpaqlı, torpaq qarışıqlı, çox torpaq qarışığı olan; 2. boz, torpaq rəngli
ж 1. astr. Yer, Yer kürəsi; 2. yer üzü; 3. quru; моряки увидели на горизонте землю dənizçilər üfüqdə qum gördülər; 4
м həmyerli, həmvətən, yurddaş
ж bot. çiyələk
ж dan. 1. земляника söz. oxş.; 2. çiyələk dənəsi
земляника söz. sif.; земляничное варенье çiyələk mürəbbəsi
ж qazma, dəyə
прил. земля (4-cü mənada) söz. sif., земляные работы torpaq işləri; земляной орех yer fındığı
землянка söz. sif
прил. həmyerli, həmvətən, yurddaş; земляцкие отношения həmvətənli münasibətləri
землячество söz. sif
ср həmyerlilər birliyi (cəmiyyəti)
ж həmyerli, həmvətən, yurddaş qadın (qız)
м məh. земляк söz. oxş
нареч. : земно кланяться köhn. təzim etmək, səcdə etmək
лги. (ед. земноводное ср) zool. ikihəyatlılar (suda-quruda yaşayan heyvanlar)
прил. zool. suda-quruda yaşayan
1. земля (1, 2 və 3-cü mənalarda) söz. sif. ; земной шар Yer kürəsi; 2. dünyəvi; ◊ земной поклон köhn
м (земельный отдел) torpaq şöbəsi
tar. 1. земство söz. sif.. 2. земщина söz. sif.; ◊ земский начальник tar. zemstvo rəisi (inqilabdan əvvəl Rusiyada kənd yerlərində inzibati və məhkəmə
м tex. torpaqqazan (maşın)
ср tar. zemstvo (inqilabdan qabaq: tərkibinin çox hissəsi zadəganlardan ibarət olan seçkili yerli idarə)
ж мн. нет tar. zemşina (1. qədimdə Rusiyada: əhali, camaat; 2. çar İvan Qroznının Moskva dövləti ərazisindən ayırıb boyarların idarəsinə verdiyi hissə
м xüs. zenzubel (rəndə növü)
м мн. нет 1. astr. Zenit (müşahidəçinin başı üstündə təsəvvür edilən ən uca xəyali nöqtə); 2. məc. zirvə, ən yüksək nöqtə
ж dan. Zenit topu (təyyarəvuran top)
зенит söz. sif.; зенитное орудие zenit topu (təyyarəvuran top)
м zenitçi, zenit topçusu (təyyarəvuran topçu)
ж bəbək, göz bəbəyi; ◊ как зеницу ока (беречь) göz bəbəyi kimi (qorumaq)
м tex. zenker (deşiklərin divarlarını işləmək üçün metalkəsən alət)
ср tex. zenkerləmə; zenker ilə işləmə (bax зенкер)
несов. tex. zenkerləmək (bax зенкерование)