несов. vəhşiləşmək, yırtıcılaşmaq, yırtıcı heyvana dönmək, azğınlaşmaq
м зверь söz. kiç
м (мн. зверята) vəhşi heyvan balası
м dan. bax зверёнок
м dan. yekə heyvan
м heyvanxana
1. зверь söz. sif.; звериный след heyvan izi; 2. məc. vəhşi, heyvani; звериные законы vəhşi qanunlar; ◊ звериный стиль (орнамент) heyvani üslub (ornam
ЗВЕРОБОЙ I м köhn. vəhşi heyvan ovçusu. ЗВЕРОБОЙ II м 1. bot. dazı, qoyunqıran, çobansüzgəci, qaxotu (kol; bitki); 2
зверобой söz. sif.; зверобойный промысел vəhşi heyvan ovçuluğu
несов. məh. heyvan ovuna çıxmaq
прил. köhn. dan. heyvanşəkilli, heyvanaoxşar, heyvan şimalı
м xəzlik heyvan yetişdirən (mütəxəssis)
ср мн. нет xüs. xəzlik heyvan yetişdirmə
зверовод söz. sif.; звероводческий совхоз xəzlik heyvan sovxozu
məh. bax звериный
м xüs. məh. vəhşi heyvan ovçusu
м köhn. bax зверёк
м vəhşi heyvan ovçusu
зверолов söz. sif
ср мн. нет vəhşi heyvan ovçuluğu
прил. köhn. vəhşi heyvana bənzər, vəhşi heyvan şəkilli
ср мн. нет vəhşi heyvana oxşama, vəhşi heyvana bənzəmə
bax зверообразньш
м xəzlik heyvan sovxozu (xəzlik heyvan yetişdirən sovxoz)
ж xəzlik heyvan ferması
нареч. 1. heyvancasına, vəhşicəsinə; 2. məc. bərk, şiddətli
прил. 1. vəhşiyana, vəhşicəsinə, qəddarcasına; 2. məc. çox bərk, çox şiddətli, çox güclü
ср vəhşilik, yırtıcılıq
несов. vəhşilik etmək, yırtıcılıq etmək, vəhşilik göstərmək
ж зверь söz. oxş
м 1. vəhşi heyvan, yırtıcı heyvan; 2. məc. yırtıcı, canavar, zalım, qəddar, qaniçən; ◊ зверь-зверем yırtıcı kimi, vəhşi heyvan kimi; смотреть зверем v
ср мн. нет собир. 1. vəhşi heyvanlar, yırtıcı heyvanlar: 2. məc. vəhşilər, yırtıcılar
м и ж dan. vəhşi heyvan, heyvan
ж bax зверушка
прил. ulduzlu; звёздная ночь ulduzlu gecə; ◊ звездный год ulduz ili
ж 1. звезда söz. kiç. ulduzcuq; 2. ulduz (ulduzşəkilli mətbəə nişanı)
м 1. zəng səsi; zanqıltı; 2. cingilti; 3. məc. səs, şayiə; ◊ звону задать danlamaq, qulaqburması vermək
м 1. zəngçi, zəngçalan (kilsədə). 2. məc. sözgəzdirən, boşboğaz, xəbərçi
несов. 1. zəng çalmaq; 2. telefon etmək, zəng etmək; 3. məc. yaymaq, car çəkmək, zurna çalmaq; ◊ звонить во все колокола aləmə car çəkmək, aləmə yayma
несов. dan. qapı zəngini çalmaq, zəngi vurmaq
прил. 1. gur, zil, uca (səs); 2. gursəsli; 3. dilç. cingiltili; звонкий согласный cingiltili samit; ◊ звонкая монета sikkə, metal pul; звонкая фраза g
нареч. 1. ucadan, uca səslə, gur səslə; 2. uca, gur; 3. cingilti ilə
звонок söz. sif.; звонковый провод zəng məftili
прил. gursəsli, ucasəsli, zilsəsli
ж мн. нет 1. gurluq, ucalıq, zillik; 2. dilç. cingiltililik
ж zəng qülləsi (kilsədə)
м 1. zəng; 2. zəng səsi
м звонок söz. kiç
прил. şair. ahəngdar, ahəngli, qulağa xoş gələn, xoşavaz
м 1. səs; 2. səda; ◊ звук пустой boş şeydir, boş sözdür; ни звука sakitlikdir, səs-səmir yoxdur