сов. dan. istəyib almaq
м məh. çay yatağının dərin yeri
прил. məh. çayın dərin yerindən axan; стрежневые воды çayın dərin yerindən axan sular
ж məh. bax крапива
несов. dan. gicitkən(lə) yandırmaq; gicitkən dalamaq
ср köhn. iynə, biz (ucu iti şey)
прил. zool., anat. yandırıcı, sancan, dalayan
несов. dan. 1. bax стрекавить; 2. qaçmaq, çapıb getmək
несов. dan. yandırmaq, dalamaq (gicitkən)
м : дать (задать) стрекача daban almaq, qaçmaq, götürülmək
однокр. dan. bax стрекать
ж (мн. стрекозы) 1. iynəcə cırcırama; 2. м и ж məc. dan. qərarsız uşaq, dəcəl uşaq
прил. iynəcə (cırcırama) -i[-ı]
bax стрекозий
несов. dan. dəcəllik etmək, bir yerdə oturmamaq, dinc qalmamaq, sakit durmamaq
м мн. нет 1. cırıltı, çatırtı-patırtı; 2. məc. dan. cır-cır cırıldama (kiriməmə)
ср мн. нет 1. cırıldama; 2. tırıldama, patırtı
несов. 1. cırıldamaq; 2. məc. dan. dilboğaza qoymamaq, kinməmək, cır-cır cırıldamaq
ж мн. нет dan. bax стрекот
м и ж dilboğaza qoymayan, naqqal
м köhn. dan. 1. xırda çinovnik; 2. hərif, tülüngü
ж (мн. стрелы) 1. ox; пустить стрелу ox atmaq; 2. bot. saplaq; 3. tex. qaldırıcı kranın hərəkət edən hissəsi; 4
м 1. tar. streles (XVI-XVII əsrlərdə Moskva dövlətində; xüsusi daimi qoşunda xidmət edən və xüsusi imtiyazlara malik olan hərbi qulluqçu); 2
прил. tar. streles -i[-ı]; стрелецкие войска streles qoşunları
многокр. dan. bax стрелять
сов. məh. 1. bax выстрелить; 2. vurmaq, öldürmək (güllə ilə)
ж 1. əqrəb (saatda, kompasda və s.); 2. ox, mil; 3. ox şəkli, ox (→) işarəsi; 4. ox şəklində naxış (hörgü); 5
ср bot. gövdələrimə, saplaqlanma
прил. 1. atıcılıq (nişançılıq) -i[-ı]; стрелковый кружок atıcılıq dərnəyi; 2. piyada; стрелковая дивизия piyada diviziya
прил. oxşəkilli, oxvarı, ox kimi
м xüs. manivelaçı (qaldırıcı mexanizmlərdə manivelanı idarə edən fəhlə)
м 1. atıcı; 2. nişançı
м bot. oxyarpaq (bitki)
bax стреловидный
м dan. стрелок söz. kiç. və oxş
ж стрелка söz. kiç. və oxş
м d. y. strelkaçı, yolayıran (dəmir yolunda)
ж d. y. strelkaçı (yolayıran) qadın (qız)
прил. d. y. strelka -i[-ı]; стрелочные устройства strelka qurğuları
ж 1. atış, atma; учебные стрельбы təlim atışı; 2. atəş; 3. dan. sancma, cingildəmə (qulaq)
ср (hərbi) atış meydanı, poliqon
прил. (hərbi) atış meydanı -i[-ı]
однокр. dan. bax стрелять
прил. 1. arxit. çatma; şiş, şişbucaq; стрельчатая арка çatma tağ; 2. bot. saplaqlı
ж tar. streles arvadı (bax стрелец 1-ci mənada)
ср мн. нет 1. atma (silah); 2. vurma, öldürmə (tüfənglə)
прил. dan. 1. (tüfənglə) vurulmuş; 2. döyüş görmüş, müharibələr görmüş; 3. atılmış; işlənmiş; стреляные гильзы atılmış gilizlər; 4
несов. 1. atmaq (tüfəng və s.); 2. atılmaq; этот револьвер не стреляет bu tapanca atılmır; 3. vurmaq, öldürmək (tüfənglə); стрелять куропаток kəklik v
несов. 1. vurulmaq, öldürülmək; 2. özünə güllə atmaq, özünü vurmaq, özünü öldürmək (tüfənglə, tapanca ilə); 3