м rad. dalğaverən (qısa məsafələrə radio dalğalarını ötürən boru)
волна I söz. sif.; 1. küləkli, tufanlı, boranlı; 2. dalğavari; волновое движение dalğavari hərəkət
bax волнорез 2-ci mənada
м tex. dalğaölçən (cihaz)
нареч. dalğa kimi, dalğavarı
прил. 1. dalğayabənzər, dalğavari; 2. dərə-təpəli, kələ-kötür
прил. dalğa-axın -i[-ı]; волноприбойные знаки dalğa-axın işarələri
м xüs. 1. dalğasındıran; dalğaqıran (limanı dalğa təsirindən qorumaq üçün bənd); 2. gəminin burnu, dalğakəsən hissəsi
ВОЛНУХА, ВОЛНУШКА ж bot. acıgöbələk (qırmızı, çayır göbələyi)
прич. и прил. 1. həyəcanlı, həyəcana gətirən, həyəcanlandıran, narahat edən, darıxdıran, təşvişə salan, əsəbiləşdirən; 2
прил. 1. öküz -i[-ı]; воловья шкура öküz dərisi; 2. məc. çox bərk, çox güclü, çox davamlı; kobud; ◊ воловьи глаза iri, dombalan gözlər; воловья шея ök
ж 1. öküz əti; 2. öküz gönü
ж öküz damı
м 1. coğr. boyun (bir-birinə yaxın iki çay arasında zolaq); 2. məh. yol (böyük meşədən keçən araba yolu); 3
ВОЛОКИТА I ж мн. нет süründürmə, süründürməçilik, get-gələ salma, (lüzumsuz) rəsmiyyət. ВОЛОКИТА II м dan
прил. dan. çətin, əngəlli
ВОЛОКИТСТВО I ср мн. нет süründürməçilik, rəsmiyyətçilik, süründürmə. ВОЛОКИТСТВО II ср мн. нет dan. arvadbazlıq
м süründürücü, süründürməçi, rəsmiyyətçi
ж мн. нет liflilik
прил. lifli, tel-tel; волокнистый лён lifli kətan
ср lif, tel
прил. : волоковое окно külbə, baca (daxmalarda)
нареч. sürüyərək, sürüyə-sürüyə, çəkə-çəkə
ср dan. волокно söz. kiç
ж 1. məh. yük kirşəsi (volsuz yerlərdə atla yük daşımaq üçün xüsusi xizək); sürütmə; 2. şaxmala (mala növü); 3
м köhn. könüllü, fədai, könüllü əsgər
ВОЛОНТЁРНЫЙ, ВОЛОНТЁРСКИЙ волонтёр söz. sif
прил. köhn. şəhlagöz, şəhlagözlü
м 1. tük, saç; 2. qıl; ◊ на волос tük qədər; ни на волос heç, əsla, qətiyyən, zərrə qədər; до седых волос qocalana qədər, başı ağarınca; волосы стали
dan. bax волосатый 2-ci mənada
м 1. zool. qılqurd; 2. miner. lifli ametist
ж мн. нет tüklülük, qıllılıq; tükbasma
прил. 1. tük basmış, uzunsaçlı; 2. tüklü, qıllı
мн. dan. kin. tük, saç
м волос söz. kiç
ж tükcük, bir dənə tük
прил. 1. tüklü, saçlı; 2. lifli
1. волос söz. sif.; 2. tükdən qayrılmış; 3. anat. kapilyar; волосные сосуды tük damarlar (kapilyarlar)
ж мн. нет xüs. kapilyarlıq (mayelərin nazik borularda qalxma və enmə hadisəsi)
bax волосной
прил. tükşəkilli, tükəoxşar
ж tex. cızıq-cızıqlıq (metal məmulatı üzərində nazik cızıqlar, çatlaqlar şəklində nöqsan)
м волос söz. kiç. 1. tük, tükcük; 2. saat tükü; 3. tel, sim; ◊ держаться на волоске (висеть) tükdən asılmaq (asılı olmaq), çox ümidsiz halda olmaq; на
прил. tükəbənzər, tükşəkilli, tük kimi
волость söz. sif
ж köhn. 1. nahiyə (keçmişdə qəza tərkibinə daxil olan inzibati-ərazi vahidi); 2. qədim Rusiyada: vilayət
м dan. tük döşək
ж dan. 1. at qılından toxunmuş tor (ələk üçün); 2. quş tələsi