ж xüs. buynuz yırtığı, buynuz cırığı (heyvan dərisində)
ж 1. anat. buynuz təbəqə (gözdə); 2. zool. qərni təbəqə
прил. buynuz -i[-ı]; ◊ роговая оболочка (anat.) bax роговица: роговой камень (miner.) bax роговик 1-ci mənada; роговая обманка miner
ж həsir, qapçaq
ж həsir parçası, qapçaq parçası
ж 1. рогожа söz. kiç.; 2. ağ qalın kətan parça (tufli üzü, şalvar və s. üçün); ◊ из кулька в рогожку qaş qayıran (qayırdığı) yerdə göz çıxartmaq
прил. həsir; рогожный куль həsir kisə, həsir torba
м мн. нет bot. suqamışı
прил. suqamışı -i[-ı]
м zool. narval (həm qəlsəmə, həm də ciyərlərilə nəfəs alan böyük balıq)
м köhn. dəyyus, qurumsaq (arvadı tərəfindən aldadılan ər)
ж dan. bax рогуля
ж dan. 1. bax рогуля; 2. buynuz qoğal (bulka)
м bot. suqozu, sucövüzü
ж dan., xüs. buynuzaoxşar şey, haça şey
м 1. qəbilə (ibtidai cəmiyyətdə); 2. nəsil; старинный род qədim nəsil; из рода в род nəsildən nəslə; 3
прил. kim., tex. rodium -i[-ı]
м kim., tex. rodium (platan qrupundan olub, dəqiq alət və mexanizm hissələri qayırmaq üçün işlədilən gümüş rəngli metal)
ж məh. bax роженица
прил. doğum -i[-ı]; родильный дом doğum evi
прил. родимый söz. kiç.; мой родименький очаг mənim doğma (əziz) yurdum
м məh. bax родимчик
м dan. keçmə (uşaqlarda və hamilə qadınlarda ürəkkeçmə xəstəliyi)
прил. 1. doğma, əziz; 2. əzizim (müraciət); родимая матушка anacan, əziz anam; родимый батюшка atacan, əziz atam; сынок родимый oğulcan, oğulcuğum; ◊
ж vətən, yurd
ж xal
ед. нет köhn. 1. uşağın anadanolma bayramı; 2. bax роды
ед. нет 1. ata-ana, valideyn; 2. ata-baba, dədə-baba
м köhn. ata
ж köhn. ana
: родительный падеж (qram.) yiyəlik hal
прил. 1. ata-ana (valideyn) -i[-ı]; родительская любовь ata-ana məhəbbəti; родительский совет valideyn şurası; 2
сов. и несов. 1. doğmaq; 2. məc. yaratmaq, törətmək, doğurmaq, hasil etmək; 3. məhsul vermək; каменистая почва мало родит daşlıq yer az məhsul verər;
сов. и несов. 1. doğulmaq, anadan olmaq; 2. törənmək, doğmaq, əmələ gəlmək, meydana gəlmək; 3. bitmək; прежде здесь мало родилась пшеница burada əvvəl
м 1. tar. qəbilə üzvü; 2. dan. qohum
прил. родной söz. kiç
м 1. bulaq, qaynaq, çeşmə; 2. məc. mənşə, başlanğıc, mənbə; 3. чаще мн. xüs. süd damarı (heyvanlarda)
прил. bulaq -i[-x]; родниковая вода bulaq suyu
несов. 1. qohumlaşdırmaq, dostlaşdırmaq; 2. bənzətmək, oxşatmaq; 3. yaxınlaşdırmaq
несов. 1. qohumlaşmaq; 2. yaxınlaşmaq; 3. bənzəmək, oxşamaq
РОДНИЧОК I м anat. əmgək. РОДНИЧОК II м родник söz. kiç
прил. 1. doğma; родной брат doğma qardaş; 2. в знач. сущ. родные мн. qohumlar, qohum-əqrəba, qohum-qardaş; 3
ж мн. нет 1. собир. qohum-qardaş, qohum-əqrəba, qohumlar; 2. qohum; он мне родня o, mənim qohumumdur
ж мн. нет köhn. əsillilik, zadəganlıq, aristokratlıq, əsilzadəlik, kübarlıq, nəcabət
прил. köhn. zadəgan, əsilzadə, kübar, aristokrat, əsilli, nəcabətli
м köhn. məh. bir nəsildən (soydan) olan; nəsildaş
РОДОВОЙ I прил. 1. ata-baba -i[-ı]; родовое поместье ata-baba mülkü; 2. qəbilə -i-ı; родовое общество qəbilə cəmiyyəti; 3
прил. xüs. bax родильный
ср hamilələrə tibbi yardım (doğuş vaxtı)
прил. bot. rododendron -i[-ı]