м köhn. cadugər, ovsunçu
прил. cadugər (ovsunçu) -i[-ı]
прил. 1. qaradərili; 2. в знач. сущ. чернокожие мн. (ед. чернокожий м) köhn. zəncilər, qaradərililər
м bot. köpəkdili otu
прил. qaraqanadlı, qanadları qara
прил. qarasaçlı, qarazülflü, qaratel
прил. sıxyarpaqiı meşə
ср мн. нет sıxyarpaqiı meşə
прил. qaraüzlü, sifəti qara
м bot. bax чернотал
прил. dan. qarayağız (qarayanız), qarabuğdayı, qaraşın
прил. ağzıqara; черномордый пёс ağzıqara köpək
м (мн. черноморцы) qaradənizçi (Qara dəniz donanması dənizçisi)
прил. Qara dəniz -i[-ı]; Черноморский флот Qara dəniz donanması
bax черноглазый
м köhn. adi fəhlə, qara fəhlə
м (dini, köhn.) bax чернец
м qaraköynəkli (qara köynək geydikləri üçün italyan faşistlərinə verilən ad)
м мн. нет собир. bot. qaragavalı
ж dan. qaragavalı (bir dənə)
м (мн. черносотенцы) (siyasi) qaragüruhçu (çar Rusiyasında ifrat mürtəce-şovinist, talançı monarxist təşkilatın üzvü)
ж (siyasi) qaragüruhçu qadın
прил. (siyasi) qaragüruhçu, mürtəce-şovinist; черносотенные организации qaragüruhçu təşkilatlar
ср мн. нет (siyasi) qaragüruhçuluq, ifrat mürtəce-şovinistlik
прил. tar. qara camaatdan olan
м мн. нет məh. payız soyuqları
ж мн. нет 1. qaralıq; 2. qoraltı; 3. qaranlıq, zülmət; чернота ночи gecənin qaranlığı; 4. köhn. qara camaat, çirklilik; 5
м bot. birerkəkcikli söyüd
м мн. нет ovç. qarla örtülməmiş yol
прил. qarabığ, qarabığlı
прил. qaratüklü, qarayunlu
ж 1. dan. qaraca, qarabuğdayı, qarayağız, qarasaçlı qadın (qız); 2. bot. qaraçörəkotu; 3. bot. qara göbələk
ж мн. нет 1. savat, qara mina (gümüş üzərində); 2. köhn. qara camaat, avam camaat; 3. məc. qaragüruh
прил. dan. qarabuğdayı, qarayağız (qarayanız), qaraşın
ж мн. нет xüs. tünd-qırmızı boyaq
м dan. 1. qara (hər hansı bir qara şey); 2. bax черновик
м 1. çömçə, abgərdən; 2. xüs. çanaq (ekskavator və s. mexanizmlərdə: torpağı, filizi və s. götürmək, tullamaq üçün çanağa oxşar hissə)
ж dan. çömçə, tayqulp, birəlli, parç
ср 1. məh. əl toru; 2. bax черпак (2-ci mənada)
прил. ...çıxaran, çıxarmağa məxsus; черпальная машина ...çıxaran maşın
ср мн. нет 1. çıxartma, çıxardılma; 2. məc. götürmə, götürülmə; alma, alınma, əxz etmə (edilmə)
несов. 1. çıxartmaq, götürmək; 2. məc. əxz etmək, almaq, götürmək; черпать силы qüvvət almaq
несов. əxz edilmək, götürülmək, alınmaq, çıxardılmaq
однокр. bax черпать
несов. 1. bayatlaşmaq, qurumaq (çörək); 2. məc. bərkləşmək, ürəyi daşa dönmək, sərtləşmək
несов. sərtləşdirmək, ürəyini daşa döndərmək
ж 1. cizgi, xətt, cızıq; 2. sərhəd, hüdud, hədd; 3. məc. cəhət, xüsusiyyət, xassə, əlamət; 4. məc. cizgi; черты лица sifətin cizgiləri; ◊ в общих черт
м cizgi, çertyoj
м xüs. cizgiçi, çertyojçu
ж cizgiçi, çertyojçu qadın (qız)