м 1. xortum; 2. zool. burun (bəzi heyvanların uzun burnu); 3. bax хоботок 1-ci mənada; 4. (hərbi) xortum (top və ya pulemyot qundağının dal dəstəyi)
ХОБОТНОЙ, ХОБОТНЫЙ прил. 1. xortumlu; 2. в знач. сущ. хоботные мн. (ед. хоботное ср) zool. xortumlular, xortumlu heyvanlar; 3
м zool. 1. xortumcuq (həşəratda); 2. хобот söz. kiç
м (мн. ходы и хыды) 1. hərəkət, yeriş; ход поезда qatarın hərəkəti; ход вперёд irəli yeriş; 2. məc. inkişaf, gediş; ход событий hadisələrin inkişafı (
ж мн. нет məh. löhrəm yeriş (atda)
м 1. dan. havadar, himayəçi, iltimasçı, vasitəçi; 2. köhn. müdafiəçi, vəkil
ср vəsatət, xahiş, ərizə; отказать в ходатайстве xahişini rədd etmək; vəsatətini təmin etməmək; подать ходатайство ərizə vermək
несов. xahiş etmək, ərizə verib xahiş etmək, vəsatət qaldırmaq
м köhn. 1. çərçi, xırdavatçı; 2. ayıoynadan
м dan. : ходенем ходить (идти, войти) bax ходуном ходить (ходун)
м xoca
ед. нет dan. xodik (sadə divar saatı)
ж мн. нет xüs. davamlılıq
несов. 1. yerimək, getmək; gəzmək (xəstə); 2. geymək; ходить в шубе kürk geymək; 3. baxmaq, qulluq etmək, ходить за больным xəstəyə baxmaq (qulluq etm
прил. 1. dan. itigedən; ходкий конь itigedən at; 2. tezsatılan, işə gedən, rəvac (mal)
ж мн. нет 1. iti getmə, yeyinlik; 2. tez satılma, işə getmə, rəvaclıq
прил. 1. hərəkət (sürət) -i[-ı]; ходовые качества судна gəminin hərəkət (sürət) qabiliyyəti; 2. çoxişlənən, tezsatılan; ходовой товар tezsatılan mal;
прил. 1. soyuq; 2. nazik, tünük (paltar və s); холодные перчатки nazik əlcəklər; 3. məc. solğun, təsirsiz, ifadəsiz; холодные краски solğun rənglər; 4
м 1. dan. yolçu, piyada; 2. tar. kənd elçisi, camaat nümayəndəsi; 3. dan. zirək adam, bacarıqlı adam; 4
м məh. : ◊ ходить ходором bax ходуном ходить (bax ходун)
мн. (ед. ходуля ж) 1. ağacayaq; 2. məc. qeyri-təbiilik, sünilik
ж мн. нет dan. səmimiyyətsizlik, qeyri-təbiilik, sünilik
прил. 1. ağacayaq (tayaq) -i[-ı]; 2. məc. qeyri-təbii, süni, qeyri-səmimi
м 1. xüs. görük qolu; 2. только мн. ходуны dan. ayaqlar; ◊ ходуном ходить titrəmək, əsmək
срав. ст. к ходкий и ходко 1. Daha iti gedən, daha yeyin, gedən; 2. daha çox işlənən, daha tez satılan, ən rəvac
ж мн. нет yerimə, hərəkət etmə; yeriş, hərəkət
прил. 1. dan. yeriyən, gəzən; yeriyə bilən, gəzə bilən; 2. (çox) işlənən; 3. məc. çox adi, duzsuz, şit, məzəsiz; ◊ ходячая газета xəbərçi, sözgəzdirən
прил. 1. dan. çox səyahət etmiş, çox gəzib-görmüş; 2. в знач. сущ. dan. köhn. kuryer, ayaqçı(polis)
ср 1. yerimə, getmə, gəzmə, dolaşma, hərəkət etmə; 2. tar. ədəb. səyahətnamə (qədim rus səyahətnamələrinin adı); ◊ иметь хождение işlənmək, tədavüldə
безл. в знач. сказ. yolu(m) düşmüşdür, gəzilmişdir; не маю хожено по здешним местам bu yerlərə yolumuz çox düşmüşdür
mürəkkəb sözlərin “təsərrüfat” mənasında olan ikinci tərkib hissəsi; məs.: совхоз, лесхоз
ХОЗАР(ИН) м tar. xəzər (bax хозары)
ж tar. xəzər qadın (qız)
прил. xəzər -i[-ı]
мн. tar. (ед. хозар и хозарин м) xəzərlər (VIII-Xəsrlərdə aşağı Volqadan Qafqaza və Qara dənizin şimal hissəsinə qədər olan ərazidə dövlət qurmuş qədi
м мн. нет (хозяйственный расчёт) itq. təsərrüfat hesabı (təsərrüfatın, istehsalın hökumət büdcəsindən vəsait almadan, öz xərcini çıxarması əsasında pl
прил. təsərrüfat hesablı; хозрасчётные предприятия təsərrüfat hesablı müəssisələr (hökumət büdcəsindən yardım almadan, öz xərclərini çıxardan müəssisə
м (мн. хозяева) 1. sahib, yiyə; ağa; 2. sahibkar; 3. təsərrüfatçı, evdar; 4. dan. ailə başçısı, ev sahibi; хозяин и гости ev sahibi və qonaqlar; 5
ж 1. bax хозяин 1-ci, 2-ci, 3-cü, 4-cü və 5-ci mənalarda; 2. evdar qadın
ср 1. sahiblik etmə, yiyəlik etmə; 2. məc. ağalıq etmə
несов. 1. sahiblik etmək, yiyəlik etmək; 2. məc. ağalıq etmək; 3. təsərrüfatçılıq etmək
прил. 1. хозяин (1-ci, 2-ci, 3-cü, 4-cü və 5-ci mənalarda) söz. sif.; 2. ağalıq; 3. qayğı ilə, qayğılı; хозяйское отношение к делу işə qayğılı münasib
м təsərrüfatçı
нареч. qənaətlə, sərhesab, israfa yol vermədən, səmərəli, zərərsiz
ж мн. нет qənaətcillik, qənaət, israfa yol verməmə, sərhesablıq
прил. 1. təsərrüfat -i[-ı]; хозяйственные вопросы təsərrüfat məsələləri; 2. səmərəli, qənaetli, zərərsiz; 3
ср 1. təsərrüfat; 2. istehsal, iqtisadiyyat; 3. təchizat, ləvazimat, avadanlıq
ср мн. нет təsərrüfatçılıq; təsərrüfatçılıq etmə, təsərrüfat işləri aparma