SÖYKƏNMƏK
гл. 1. агалтун (цлахъ, тарцихъ ва мс.); 2. пер. далу агалдун, далу кутун, ихтибар авун; бинеламиш хьун; 3. сад-садав игисна, агудна, са-садахъ агалдна эцигнаваз хьун; сад-садахъ агалтна акъвазун (мес. затӀ авай шешелар).
f. 1. Arxasını və ya bədənin bir yerini bir şeyə dayayaraq dayanmaq; durmaq, istinad etmək. Bir daşa söykənib, tüfəngimi [pələngə] tərəf yönəltdim
Tam oxu »глаг. 1. подпираться, подпереться (опираться, опереться чем-л. на что-л.). Əli ilə stola söykənmək подпираться рукой на стол 2
Tam oxu »f. to lean* (against); to rest (against); O, qapıya söykəndi He / She leaned against the door
Tam oxu »