sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar
I прил. см. sərvboy II сущ. стройная, статная (о любимой девушке)
sərvboylu
s. (i.s.) of a slender and graceful build
sərvboy(lu) bax ucaboy(lu)