sif. [ər.] 1. Tərkibi təmiz olan, heç bir qatışığı olmayan, xalis qatışıqsız. Saf qızıl. Saf inci. Saf metal
Полностью »прил. 1. чистый: 1) без примеси чего-л. постороннего или с незначительной примесью. Saf maddə чистое вещество, caf qızıl чистое золото, saf yun чистая
Полностью »s. pure; neat; ~ qızıl pure gold; ~ gümüş pure silver; ~ su pure water; ~ hava clear / pure air; ~ spirt neat spirits pl
Полностью »(Bərdə, Qazax, Tərtər, Yevlax) bax sap. – Sən saf yaxşı adamsaη (Bərdə); – Söynün oğlu saf özünə oxşo:r (Qazax)
Полностью »sif. 1) pur, -e ; ~ qızıl or m fin ; ~ su eau f pure ; 2) clair, -e ; ~ səs voix f claire ; voix limpide ; 3) candide
Полностью »Ərəbcədir, bizdə qatqısız (qarışığı olmayan) sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »SAF – ÇİRKLİ Səhərin saf və gözəl havası, kolların və meyvələrin ətri, quşların nəğmələri insana zövq-səfa verirdi (S
Полностью »\ – içinə, daxilinə qərib başqa heç bir şey qarışmayan, ari. Tətbiq etməklə əlaqəsi olmayan elmlər. Saf intuisiya \ isə Kantın fəlsəfəyə gətirdiyi bir
Полностью »