SEKULYARİZM

is. \[ing. secular "aristokrat, kübar"\] 1. hüq. fəls. XIX əsrdə meydana çıxmış, dini görüşləri qəti şəkildə inkar edən, ətraf gerçəkliyi, insan və cəmiyyəti sırf həyat təcrübəsindən çıxış edərək əsaslandıran ideologiya. 2. siy. Hökumət orqanlarının və dövləti təmsil edən şəxslərin dini institutlardan və ruhanilərdən ayrılmasını nəzərdə tutan prinsip. Tədbirin məqsədi əksəriyyətini müsəlmanların təşkil etdiyi Orta Asiya ölkələrində İslam və sekulyarizm arasındakı əlaqəni müzakirə etmək olub
SEKULYARİZASİYA
SEKÜRİTİZASİYA
OBASTAN VİKİ
Sekulyarizm
Sekulyarizm — dinin insanların düşüncə və hərəkətlərində və cəmiyyətdəki institutlar üzərində təsirinin azalması. Sosiologiya elmində XX əsrin ortalarından bəri qızğın şəkildə müzakirə olunan bu mövzuda iki təzadlı cəbhədə yerləşən sosioloqlar var. Brayan Vilson, Maks Veber, Ziqmund Freyd kimi mütəfəkkirlər dünyada iqtisadi inkişaf və elmin dirçəlişi ilə dinin təsirinin azalacağını desə də, Peter Berger və Tomas Lukman kimi müasir dövrün sosioloqları sekulyarizm yox, tam əks prosesin baş verdiyini iddia edirlər. Hər iki tərəfin də olduqca tutarlı arqumentləri var. Məhz bu iki fərqli düşüncələrin mövcudluğu dinin cəmiyyət üzərindəki təsiri mövzusuna müxtəlif prizmalardan baxmağa kömək olur. Dinin elm üzərində üstünlük təşkil etdiyi dövrlərdə, daha dəqiq XVII əsrə kimi, dini dəyərlər dövlətdən tutmuş insanların şəxsi həyatına qədər bütün sahələrə kəskin dərəcədə təsir göstərirdi. Dövlət siyasətinə dini liderlər təsir edirdilər. Dini məclislər və dəyərlər insanların gündəlik həyatında olduqca vacib statusa malik idi. İnsanlar dini inanclar və hissləri ilə hərəkət edirdilər, rasional (məntiqli) düşüncə əksər hallarda mövcud olmurdu. Lakin XVII əsrdə baş verən mədəni və elmi inqilablar vəziyyəti köklü şəkildə dəyişdirməyə başladı.

Digər lüğətlərdə