SİR-SİFƏT
сущ. ччин, суфат, сумра, тӀиш-пӀуз; ** sir-sifətini turşutmaq (yığmaq) кил. qaşqabaq (qaşqabağını sallamaq, turşutmaq, tökmək).
is. Üz, sifət, üz-göz. Bir onun sir-sifətinə bax. Sir-sifəti qızarmaq. – [Səfdərin arvadı:] Sir-sifətlərini boyamaq [Zivərgilin] heç yadlarından çıxmı
Tam oxu »сущ. лицо, физиономия. Bir onun sir-sifətinə bax посмотри-ка на его физиономию, sir-sifətdən dönmək утратить былую красоту, sir-sifəti dəyişdi kimin и
Tam oxu »İkinci hissə ərəbcədən alınmadır. Bəs sir? Bir neçə versiya mümkündür: 1. Söz çör-çöp qəlibi üzrə yaranıb
Tam oxu »