TƏHƏR-TÖHÜR

сущ. уп отр. преимущественно при отрицательной характеристике: вид (внешность, наружность). Təhər-töhüründən pis adama oxşayır с виду похож на плохого человека, təhərtöhüründən bilinir чувствуется по виду; təhər-töhürü necədir? каков(-а) собой?