TARANLAMAQ
гл. воен. 1. таран авун, ягъун (самолётди самолёт, танкунив танк; кил. taran 1); 2. атӀун, кьатӀун, кӀарун (тарандин рекьелди душмандин фронт кил. taran 2).
f. hərb. 1. Öz təyyarəsinin, gəmisinin və ya tankının gövdəsi ilə düşmən təyyarəsinə, gəmisinə və ya tankına zərbə endirmək
Tam oxu »глаг. воен. таранить, протаранить: 1. наносить, нанести противнику удар корпусом боевой машины. Düşmən tankını taranlamaq таранить вражеский танк, təy
Tam oxu »