сущ.; -или, -иле; -тер, -илери, -илера чими тир гьал. Акваз-такваз йикъар куьруь жез, чимивилерни тӀимил жезвай
нар. чимивал себеб яз. Къавал ших алай гъвечӀи машиндин къене ял кьазва. Мислиматан къужахда авай аял чимивиляй агалхьнава
[чпимиз] чимун глаголдин мурадвилин форма. Кил. ЧИМУН [чhимун].
[чhимиз] нар. чими яз. Энгел ийиз жедай кар"авачир. Хуьрек чимиз амаз недайвал, гьар са карни гъиле гъил амаз авун герек я
[ччимиз] чимун глаголдин мурадвилин форма. Кил. ЧИМУН [ччимун]. * чимиз-чимиз нар. ацӀанвай са кве ятӀани гужуналди
кил. ЧИМИЗ нар.
[ччиму"] гл., ни вуч; -да, -на; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; чим авун, чим тавун, чим тахвун, чим хъийимир са вуч ятӀани са кве ятӀани гужуналди гьакь
[чпиму н ] гл., ни вуч; -да, -на; -0 || -ая, -ин, -рай, -мир; чим авун, чим тавун, чим тахвун, чим хъийимир
[ччин] урус, сущ.; -ди, -да; -ер, -ери, -ера армиядин, милициядин къуллугъчияр сад-садалай чӀехивилин лишан
[ччи я ] сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра 1) инсандин, гьайвандин кьилин вилик пад (вилер, нер, хъуьхъвер, сив, чине авай)
[ччин] куьгь. Китай, Китайдин.
[ччина] чин существительнидин чкадин Ӏ падеждин форма. Кил. ЧИН.
[ччина] чи чка ибарадин куьруьз ишлемишуналди арадиз атанвай формалин чкадин Ӏ падеждин форма. – Куьгьне заманада чина ихьтин адет авай
туьрк. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кьакьан, дуьз, гуьрчег тан авай тар. Са кьадар вахтар алатайла, рум аватай чкадилай кьакьан са чинар экъечӀда
куьгь., сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гьаясуз дишегьли. Чингид рушан чин аку тӀун Къара пулдин манат хьтин
нар. 1) масадбуруз таквадай тегьерда. Бубадин кӀвализ хтайла, ада вичин паб чинеба вичин кӀвализ хутахна, садазни такурай лагьана, чуьнуьхарна
нар. масадбуруз малум тежедай, таквадай тегьер хас яз. Рекьер-хуьлер вилив хвена чинебадаказ гуьруьшдиз фейитӀани, Селминаза жегьилдиз гузвайди гь
прил. масадбуруз къалур тийидай, акун лазим тушир. Гьеле кӀуьд лагьай классда кӀелдай чӀавуз ада рушаз чинебан чарара муьгьуьббатдикай шиирар кхь
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра Адамалай хьайи инсанриз аксиди. Пакамаз къарагъайтӀа Лукьман, цав, чил чӀулав хьана ацӀанва, чӀагъ ацукьайди хьиз, ч
|| ЧУЬНУЬРУГ сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра як недай къуш. Цава лув гуз къекъвезавай Гишин пехъерни чинеруг
[ччини] чи тӀварцӀиэвездин форма. Кил. ЧИ.
[ччини] чин существительнидин актив падеждин форма. Кил. ЧИН [ччин].
[ччини] фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра лацу рангадин кӀеви ери авай махсус жуьреда кайи чепедик маса затӀарни акадарна гьазурнавай материа
[ччини] нугъ., сущ.; -ди, -да; -яр, ~йри, -йра пахлайрин жуьре.
прил. чинидиз талукь. * чинид(ин) кьаб сущ. чинидикай гьазурнавай гъвечӀи къаб. Хуьряй гьеле, кьуьзуьбуру лугьудайвал, са къан рекье авай Шагъдаг
[ччинни] чир хьун глаголдин формайрикай сад ( чинни ийида, омма... )
[ччинни] чин существительнидин форма ( чинки гъилгр, чинны хур ). Кил. ЧИН [ччин].
[ччинни] чин существительнидин формайрикай сад ( нубатдин офицервилин чинни гана ). Кил. ЧИН [чhи н ]
[ччинни] сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра пахла хьтин салан емиш.
урус, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьукуматдин идарадин къуллугъчи. Министрди къейд авурвал, опийдин хвешвеш гьасилунал гьатта гьукуматдин чиновник
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера чиновник тир пешкарвал. Чиновниквал пулуниз хъсан я, инсанвал -намусдиз
( ЧУП нугъ. сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера гьуьжет алай месэла гьялун патал кьабулнавай шартӀ. * чип вегьин гл
[чhир] суф. хабардин наклоненидин глаголдин инкарвилин формадин суффикс: фидачир, - физвачир, феначир
[ччир]: * чир авун гл., ни гьакъикъатдин дуьзвал аннамишун. Тарикъат чир ийизва цӀийи-цӀийи муьруьдриз Жамалдина
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) мичӀи вахтунда ва я мичӀи чкада экв гун патал кудай затӀ. Нянин чӀавуз майдандал Агъзур чирагъ куькӀуьра
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра чирагъдин кӀаник кутадай затӀ.
кил ЧИРУН.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) гьакъикъатдикай авай малуматар. Сулейман, вахъ ава чирвал, лугьуда на кардин тирвал
|| ЧИРХ сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера куьчедин чил дуьзарун патал ана твадай кукӀварнавай куьлуь къванер
чирун глаголдин хабардин наклоненидин формаяр. Кил. ЧИРУН.
фарс, сущ.; еди, -еда; -ер, -ери, -ера 1) са куьн ятӀани винел патан михьивал квадарзавай къат. РуцӀугулдалди чиркер алудайдалай кьулухъ рак акьалн
фарс, прил. михьи тушир. # ~ гъилер, ~ парталар, ~ гьаят, ~ цлар. - Я севдуьгуьм, вакай халис тӀапӀахъан хьанва, вични чиркин тӀапӀахъан хьанва
сущ., анжах гзафв. кь., 1) михьивал гвачир ксар. 2) куьч. чӀуру рекье авайбур, къагьбеяр. - Руш? Низ ганач? Рушар за зазни гъайила, ви кӀвалевайдаз
гл., ни-куь вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин„ -рай, -мир; чиркинар авун, чиркинар тавун, чиркинар тахвун, чиркинар хъийимир михьи тушир гьалди
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) чиркин тир гьал. КӀвале чиркинвал авайди куьчедизни михьиз экъечӀдач
нар. чиркинвал хас яз.
нар. чиркинвилин лишанар кваз.
нар. чиркин яз.
чирун глаголдин къадагъавилин форма. Кил ЧИРУН