араб, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара са вуч ятӀани арадал гъун патал серф. КӀвал ада эцигна, харжарни тӀимил акъатнач
нугъ., прил. эдебсуз.... садан сивяй лагьайтӀа, Гьинавачир харжаф, терсеба гафар акъатда. О. Гьуьсейнов
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кар туькӀуьрун патал гузвай пул. Са кепекни гвачиз харжи, Вав гва хупӀ дамах, гуьзел яр
|| ХАРЖЛУХ сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кар туькӀуьрун патал расходдай пул. Ваз харжлух амач жеди, ма и манатни ваз амукьуй, - лагьана Сеферав са м
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, -мир; харж авун, харж тавун, харж тахвун, харж хъийимир жуваз авай затӀ (пул, техил ва мсб)
сущ.; -ди, -да; -ар, ри, -ра къецепатан уьлкве. Шукур хьурай вич халкь авур Худадиз, Харижда ваъ, хуьре вичин кар туна
туьрк, ктаб, прил. къецепатан.... и вахтунда пачагьлугъ хариж уьлкведихъ галаз дяведа авай. А. А. Пад хьайи рагъ
фарс, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра никӀяй хканвай техилдин кьилер ругунралди гатана тварар акъуддай чка
туьрк, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра юг гатазвайди; хармандин къаравул.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери юг гатадай пешекарвал: хармандин къаравулвал. * харманчивал авун гл
нугъ., араб, сущ.; къуьруь чукӀул, нажах ва мсб хци хъийидай чарх; куьнуь.
прил. масандиз хвенвай, вердишарнавай; масадбурун арада жув агъузардай гаф-чӀал кьабул тежер хесетрин
хар существительнидин актив падеждин форма. Кил. ХАР.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери масандиз хвенвай, вердишарнавай лишанар хас тир гьал.
нар. харувилин лишанар хас яз. Мад гуьлуьшан гатфар къвезва гуьлуьшан, Харудаказ тӀебиатдихъ гузвай ян
нар. масандиз хвенвай, вердишарнавай лишанар хас яз. Са береда зи хилерал... Илифнай са лацу кару
сущ.; -уни, -уна: -ар, -ари. -ара кӀуква тум авай векьин са жуьре. * тамун харх
нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьажибугьда. Сарубугъда туна кьулухъ, Хархардиз майдан хьана хьи
харх существительнидин гзафвилин кьадардин форма. Кил. ХАРХ.
прил. михьи тушир, тамамдиз михьи тавунвай, маса затӀар акахьнавай. Ужуз харчи кьуьл къачудалди, багьаз михьи къуьл къачун хийирлу я
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера михьи тушир гьал.
араб, прил. 1) са нив-квев ятӀани са тайин лишанрив, хесетрив кьадай. АтӀлас, дере хупӀ хас я ваз.
куьгь., нар. гьеле. Итим я лугьуз вич хаса, Эхир чуни гуд на маса. С. С. Кавхадиз.
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. -ра зарар, зиян. * хасарат гун гл., низ зарар гун. Виридалайни шофердиз хасарат гана
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хасарат тир гьал. * хасаратвал гун гл., ни низ-квез хасарат тир гьалдиз гъун
кил. ХЕСЕТ араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри. -ра жув тухунин, масадбурухъ галаз алакъа хьунухьин лишанар, кьетӀенвал
сущ.; -туни, -туна; -тар, -тори, -тара дишегьлидин туьтуьна безекар яз епина аваз твадайбурукай сад, Гъуьлуьни папа, меслятна, никӀе са еке фур эгъу
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) зияндин кардиз элкъвенвай нетижа. Хата гуьзетна, са кар ийимир, яр
прил. пис нетижадин. Хаинари рум гуналди, Мидяяр пис рахуналди, Садра хата кар хьуналди, Намуслуд санкӀар жедай туш
сущ.; -или, -иле: -илер, -илери, -илера хата тир гьал.... рекьин хатавал авачир чкайрал агакьайла, балкӀандик за тади кутадай
нар. фикир тавуна, ягъалмишвал яз, жувазни течиз. Белки, са гаф лагьайтӀа на хатадай, Аял эцигна ви вилик гатади
фарс, сущ.; -ди, -да; ~ар, -ри, -ра вичикай хата хкатдай кас, хаталу кас. Хатакардиз далу ямир, - кьил баладик акатда
туьрк. прил. хата тир, хата квай. Зун ваз хаталу я даим, аман, яр. Е. Э. Яр. Им са пипӀехъай вич чинеба яна рекьидай кьван чкадал лап хаталу рехъ т
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хаталу гьал. Ярубурун хаталувални югъ-къандивай жезва артух
сущ.; -и || -а, -да хата галай кас. Гьава сад жеч аран, дагъдин, Хаталудин, уьзуьагъдин... Е. Э. Дуьньядикай бейхабардаз
туьрк, прил. хата квачир. Хатасуз чкадал гапӀалда акъвазнавай гумрагь данайри рушан рикӀикай гар ктадна
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хатасуз гьал. Хатасузвал таъминарунин мураддалди Иракдин чилелай фин тавун чарасуз я
сущ.; -йри, -йра ципицӀрин сорт.
фарс, нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри. ~ра тут. Абурун гьаятда авай хатрут тарани пеш ахъайзава... М
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра садан патай масадаз куьмек гуз, хийир кар ийиз кӀанивилин гьисс
нар. садан патай масадаз авай хатурдин лишан яз. Амай са никӀин к ] усни гана виже къведачир: ада ам хатурдай масабурун малар къачуз цанвай
прил. хатурдин гьисс(ер) авай. Шавала хатурлу жуьреда за кьуьнт эцяна... Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хатурлу тир гьал. Хатурлувал хъсан я, хуьз хьайитӀа. Р. Синоним: гьуьрметлувал
нар. хатурлувал хас яз. Синоним: гьуьрметлувилелди. Антоним: хатурсузвилелди.
прил. хатур авачир. Хатурсуз кьунши жедалди, тахьайтӀа хъсан я. Р. Синоним: гьуьрметсуз. Антонимар: хатурлу, гьуьрметлу
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера хатурсуз тир гьал. Синоним: гьуьрметсузвал. Антонимар: хатурлувал, гьуьрметлувал
нар. хатурсузвал хас яз. Къуншидив хатурсузвилелди эгечӀдалди, уьмуьрлух. кас авачир са тама яшамиш хьун хъсан яз гьисабзава бубайри
гл., ни низ; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; хатур авун, хатур тавун, хатур тахвун, хатур хъийимир са низ ятӀани гьуьрметдин лишан яз хъс
араб, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) кхьинрин къайда, тегьер. Абурун къаншарда авай куьгьне кӀвалин ракӀарал алкӀурнавай лацу чарчел гъилин х
сущ,; -ди. -да; -яр, -йри, -йра къуллугъдал алай, вичи вичин къуват гьиссзавай кас. Гь. Алиеваз хъел къвезвай ксарикай сад са шумуд йисара КцӀа