TOPALAMAQ
гл. кӀватӀун (санал, сад-садан кьилел), кӀунтӀ авун (мес. векь, нагъвар); otu topalamaq векь кӀватӀун (кӀунтӀ хьиз са чкадал).
глаг. 1. скучивать, скучить; собирать, собрать в кучу. Otu topalamaq скучивать сено, kövşəni topalamaq скучивать солому 2
Tam oxu »f. Yığıb topa halına gətirmək, bir yerə yığmaq; qalaqlamaq, toplamaq. Otu topalamaq. Samanı topalamaq
Tam oxu »