“Toplanmaq”dan f.is
сущ. от глаг. toplanmaq: 1. собирание, сбор: 1) получение в каком-л. количестве, берясь, взимаясь и т
toplanma
yığılma — cəmlənmə — qalaqlanma — düzülmə
cəmlənmə — artırılma
birləşmə — sıxlaşma — cəmləşdirmə