TORPAQLAMAQ
гл. 1. накьв вегьин, накьвадив кӀевун; накьв гун (мес. къавуз); 2. накьвадик кутун, кучукун; ölünü torpaqlamaq кьейиди кучукун; 3. рах. накьвадай ягъун, накьв гуьцӀна чуьхуьн, михьун (мес. гьис алай къажгъан).
f. 1. Üstünü və ya yanlarını torpaqla örtmək. Çən dolduqdan sonra borunun deşiyini probkalayıb üstünü torpaqlardılar
Tam oxu »глаг. 1. зарывать, зарыть (положив что-л. в землю, углубление и т.п., забрасывать сверху чем-л. сыпучим); закапывать, закопать что-л
Tam oxu »