1. Aclıq hiss etməyən, yeməyə ehtiyacı olmayan, yeyib doymuş (ac ziddi). Tox adam.
– Təranə deyir: – Toxam; Yemək istəmirəm mən.
□ Tox olmaq – yeyib doymaq, daha yemək istəməmək, ac olmamaq.
Tox oldu, ac qarınlar cümlə doldu.
// İs. mənasında.
Toxun acdan nə xəbəri. ().
2. Bəslənmiş, yedirdilmiş, bəslənib kökəldilmiş, yeyib doymuş.
Tox inəklər quyruqlarını bulaya-bulaya tənbəl-tənbəl yeriyirdilər.
3. məc. Firavan yaşayan, dövlətli, varlı. Tox adam. Tox (z.) yaşamaq.
// məc. Özündənrazı, lovğa, harın.
Rüxsarə xanım Kərbəlayı Səfdərin tox və harın sifətini görüb bir söz demədi, ətrafına göz gəzdirdi.
4. məc. Təngə gəlmiş, çiyrənmiş, doymuş.
“Sözdən, məhəbbətdən toxam” – dedin; İndi də sən məndən həyat istədin.
◊ Gözü tox olmaq – bax göz.
Özünü tox tutmaq (saxlamaq) – özünü saxlamaq, özünü sındırmamaq.
