TƏBƏRRÜK
\[ər.\] сущ. 1. дин. хушбахтвал гъидай, бахтлу ийидай, берекат гъидай, азарлубур сагъардай мукъаддас накьв, яд, са мукъаддас касдин пекинин гъвечӀи кӀус ва мс.; 2. пер. масан, тӀимил якьадай, тӀимил гъиле гьатдай гьар са затӀ.
прил. устар. 1. религ. благославенный, освящённый. Təbərrük su освящённая вода, təbərrük çörək освящённый хлеб, təbərrük şam освящённая свеча 2
Tam oxu »is. [ər.] 1. Dindarlara görə, xoşbəxtlik, uğur gətirən, xəstələri sağaldan müqəddəs torpaq, su, müqəddəs adamın geyiminin kiçik parçası və s
Tam oxu »