TƏBƏRZİN
\[ər.\] сущ. 1. нажахдиз ухшар къадим яракь; секира; 2. виликан девирра: дервишрив жедай сив цӀийи вацраз ухшар гъвечӀи нажах.
Təbər farsca “balta” deməkdir. Təbərzin “aybalta” (“allebarda”) kimi başa düşülür, zərbə baltasıdır (zin, zən “vurma” deməkdir)
Tam oxu »ə. 1) dərvişlərin gəzdirdikləri aypara şəklində balta; təbərzin; 2) ağ və parlaq və ya bərk və parlaq duz
Tam oxu »сущ. устар. 1. алебарда (старинное оружие – секира на длинном древке, заканчивающемся копьём) 2. бердыш (старинное холодное оружие – боевой топор с ле
Tam oxu »is. [ər.] 1. Baltaya bənzəyən qədim silah. Orta Asiyanın qədim tayfalarının silahları ox, nizə, qılınc və təbərzindən ibarət imiş
Tam oxu »