1. TƏLƏBKAR (çox ciddi və tələbkar olan) [Cövdət:] Əkinçizadə lakin çox tələbkardır; istəyir ki, dissertasiyam sanballı çıxsın (H.Abbaszadə); CİDDİ Vahid: Anam çox sərt, ciddi idi (B.Bayramov); ZABİTƏLİ Qız danə isə başqa milis işçilərindən bir az seçilən bu zabitəli oğlana baxıb gülümsündü (H.Seyidbəyli).
2. tələbkar bax iddiaçı
[ər. tələb və fars. ...kar] сущ., прил. 1. тӀалабкар, къетӀидаказ тӀалабдай, гафунал (кардал) кӀеви, гьар са затӀуниз кьетӀен фикир (дикъет) гудай; 2
Полностью »I. i. pretender (to), claimant (to) II. s. 1. exacting, exigent; O, tələbkardır He / She is exigent 2
Полностью »TƏLƏBKAR – SƏHLƏNKAR Professorlar hər bir tələbəyə çox tələbkar yanaşırlar (M.Hüseyn); Səhlənkar adamdır, onu nəzarətsiz qoymaq olmaz (“Ulduz”)
Полностью »I прил. требовательный: 1. предъявляющий большие, строгие требования к кому-, к чему-л; взыскательный
Полностью »sif. və is. [ər. tələb və fars. …kar] 1. Çox böyük və ciddi şeylər tələb edən, hər şeyə çox ciddi yanaşan; ciddi, zabitəli
Полностью »