TƏVƏCCÖH

is. [ ər. ] Rəğbət (göstərmə), gülər üz (göstərmə), yaxınlıq hiss etmə (birinə).
Camaatın təvəccöhü yavaş-yavaş mollalardan dönür. Ə.Haqverdiyev.

□ Təvəccöh etmək klas. – nəzər salmaq, diqqət vermək, fikir vermək.
[Yusif Sərrac:] Təəccüb edirəm bu dövlətə ki, …paytaxtının rövnəqinə təvəccöh etmir. M.F.Axundzadə.

Təvəccöhünü qazanmaq – rəğbətini qazanmaq, meylini, məhəbbətini oyatmaq.
TƏVAZÖLÜ
TƏVƏKKÜL

Значение слова в других словарях