ucluq
ucluq
сущ. кӀуфал гьалсдай (алгудай, гьалддай) затӀ, конус хьтин къалпагъ (мес. карандашдин кӀуфал гьалддай); melxior ucluq варшавдин хашав (гапурдин къакъа
Tam oxu »i. tip; point; ox ucluğu arrow head; karandaş ucluğu point-protector; kabel ucluğu cable terminal
Tam oxu »сущ. наконечник (колпачок, надеваемый на конец чего-л. или приделанный к концу чего-л.). Qələmin ucluğu наконечник ручки
Tam oxu »is. Bir şeyin ucuna keçirilən, taxılan, geydirilən adətən konusşəkilli qalpaqcıq. Karandaş ucluğu. Mərmi ucluğu
Tam oxu »