VALENTLİK

сущ. хим. валентность (атомдин тайин кьадар маса атомрихъ гилитӀ жез хьунин алакьун).
VALEHLİK
VALERİAN(KA)
OBASTAN VİKİ
Valentlik
Valentlik (lat. valens — gücü olan) — kimyəvi element atomlarının müəyyən sayda kovalent kimyəvi rabitə əmələ gətirmək xassəsidir. Birləşmələrdə valentlik bir atomu digər atomla əlaqələndirən kovalent rabitələrin sayı ilə müəyyən edilir. Kimyəvi reaksiyalarda birinci dərəcədə əhəmiyyət daşıyan elektronlar valent elektronlardır. Valentlik anlayışı ilk dəfə elmə 1852-ci ildə ingilis alimi E.Frankland tərəfindən daxil edilmişdir. Valentlik nəzəriyyəsinin isə əsasını alman alimi Fridrix Avqust Kekule qoymuşdur. Bəzi kimyəvi elementlərin valentliyi əmələ gətirdikləri kimyəvi birləşmələrdə dəyişmir. Binar birləşmələrdə atomların valentlik vahidləri həmişə bərabərdir. Valentlik Roma rəqəmləriylə və elementin kimyəvi işarəsinin üzərində yazılır. Onlara sabit valentli elementlər deyilir.

Digər lüğətlərdə

диама́нт журналисти́ческий Коза́ не в приме́р обстря́пываться пома́зать сигна́лик центрифу́жный эляти́в во́здух задать дёру интеллектуали́зм ла́ри поступи́ть хоюр шорох cardioacceleration coordinate elixir-stone eud(a)emonical leery sick pay здравомыслие кокетливый удивительный