verimcil
verimcil
прил. 1. бул магьсул гудай, магьсулдар, берекатлу (мес. ккал, ттар); 2. пер. гъил ахъа, заха.
Tam oxu »прил. 1. продуктивный 2. плодоносный. Verimcil ağac плодоносное дерево 3. перен. щедрый
Tam oxu »sif. 1. Bol məhsul verən, məhsuldar, bərəkətli. Verimcil inək. Verimcil ağac. 2. məc. Əliaçıq, səxavətli
Tam oxu »